Hayatta her insan hata yapar, düşer, kırar ya da kırılır. Ancak bazı hatalar vardır ki, telafisi imkânsızdır. Çünkü güven bir kere kırıldığında, aynı şekilde onarılmaz. Sevgi bir kere ihanete uğradığında, yeniden eskisi gibi saf kalmaz. İşte bu yüzden söylenmiştir: “İkinci şans, birincisine ihanettir.”
Çünkü ikinci kez verilen şans, aslında ilk seferde safça duyulan inancı küçültür, değersizleştirir. Birinci şansta verdiğin tüm kalbin, tüm güvenin, tüm masumiyetin yıkılmıştır artık. Ve her ikinci şans, aslında bir yarayı kabuk bağlamadan yeniden kanatmak demektir.
Güvenin Kırılganlığı
Güven, bir cam gibidir. Bir kez kırıldığında, yapıştırılsa bile eski halini almaz. Çatlakları kalır, izi silinmez. İşte ikinci şans da o çatlağın üzerine bir perde çekmekten başka bir şey değildir. İçten içe bilirsin ki, artık aynı değildir. Bir kez kırılan kalp, yeniden eskisi gibi saf güven duyamaz.
İlk Seferin Saflığı
Birincisi, tüm içtenlikle verilmiştir. Hiçbir hesap yapılmadan, hiçbir şüphe taşınmadan… Tertemiz bir güven, hesapsız bir sevgi… İşte o yüzden değerlidir. Ama ikinci kez verilen aynı hak, artık bu kadar masum değildir. Çünkü kalbinin bir köşesi hep şüpheyle, hep geçmişin gölgesiyle atar. Bu yüzden ikinci şans, aslında birincinin değerini zedelemektir.
Hatanın Bedeli
Hayatta bazı hataların bedeli ağırdır. İhanet, yalan, kırılmış sözler… Bunlar sadece o anı değil, geleceği de zehirler. İkinci şansı vermek, çoğu zaman bedeli ödenmeyen bir yanlışı ödülsüz bırakmaktır. Oysa insanın yaşadıklarından öğrenmesi gerekir. Bir defa affetmek büyüklüktür, ama aynı yanlışı yeniden kabul etmek, kendine yapılan ihaneti meşrulaştırmaktır.
Kalbin Hafızası
Zihin unutur belki, ama kalp unutmaz. İlk seferde yaşanan kırgınlık, ikinci şans verilse bile bir gölge gibi hep yanında dolaşır. Güldüğünde bile içinde bir burukluk vardır. Bir bakış, bir cümle, bir davranış… Seni yeniden o eski acıya götürür. Bu yüzden ikinci şans, kalbin hafızasına yeniden acı yüklemekten başka bir şey değildir.
Sadakatin Gerçek Yüzü
Gerçek sadakat, zaten ikinci şansa ihtiyaç bırakmaz. Seven, kıymetini baştan bilir. Değer veren, ilk seferde hataya düşmez. Eğer bir ilişki, bir bağ, bir dostluk ikinci şansa muhtaç kalmışsa, aslında o sadakatin gücü sorgulanmalıdır. Çünkü sadakat bir kere zedelendiyse, tekrar aynı parlaklıkla var olamaz.
Affetmenin Yanıltıcı Yüzü
Affetmek, çoğu zaman büyüklük gibi görünür. İnsan kendine “Ben daha olgunum, ben kin tutmuyorum.” der. Ama aslında ikinci şans, çoğu zaman affetmekten çok, kendi yarasını inkâr etmektir. İçinde hâlâ kapanmamış bir boşluk varken yeniden güvenmeye çalışmak, kendini kandırmaktır. Çünkü yara iyileşmeden sarılan bir kalp, en ufak darbede yeniden kanar.
Sevgide Tekrarın İmkânsızlığı
Sevgi, tekrar edilemeyen bir duygudur. İlk defa duyulan heyecan, ilk defa verilen güven, ilk defa yaşanan teslimiyet bir daha asla aynı şekilde yaşanmaz. İkinci kez başlayan her şey, birincinin gölgesinde kalır. İşte bu yüzden ikinci şans, sevgiyi değil, gölgesini yaşatmaktır. Kalbin derinlerinde hep bir karşılaştırma, hep bir “eskisi gibi mi?” sorusu dolaşır.
Gururun Sessiz Çığlığı
Her insanın içinde, bazen farkında bile olmadığı bir gurur vardır. Birincisinde kırılan bu gurur, ikincisinde daha fazla bağırır. Çünkü bilirsin ki, aynı hatayı kabullenmek, kendi değerini küçültmektir. Gururun sessiz çığlığı, kalbin en derinlerinde yankılanır: “Ben buna layık değilim.” İşte o yüzden ikinci şans, sadece karşıya değil, kendine de ihanettir.
İkinci Şansın Bedeli
Hayatta hiçbir şey bedelsiz değildir. İkinci şans da öyledir. İlk seferde yaşanan acının bedelini kalbin ödemiştir, ikinci şans ise o bedeli katlar. Çünkü ilk seferde “Bilmiyordum” dersin, ama ikincisinde artık bilerek içine girersin. Bu yüzden yaşanan her kırgınlık, her acı daha ağır gelir. İkinci şansın bedeli, çoğu zaman ilkinden çok daha yıkıcıdır.
Gerçek Güç Vazgeçebilmekte
Asıl güç, tekrar denemekte değil, vazgeçebilmekte gizlidir. Çünkü vazgeçmek, bazen en büyük direniştir. İkinci şansı vermek kolaydır; alışkanlık, korku ya da umutla olur. Ama kalbini yeniden harcamamak, kendi değerini korumak için “hayır” diyebilmek, işte bu gerçek cesarettir. İkinci şans vermemek, karşıya değil, kendine sadık kalmaktır.
Son Söz
İkinci şans, çoğu zaman bir kalbi iyileştirmez, aksine daha da yaralar. Çünkü artık saflık yoktur, masumiyet yoktur. Kalbin gölgesi vardır, şüphe vardır, geçmişin acısı vardır. Unutma: İlk sefer sevgiydi, ikincisi ise ihaneti kabul etmektir. İkinci şans, birincisine ihanettir. Ahmet TEKİN