Suriye Devleti ile Suriye Demokratik Güçleri (SDG) arasında imzalanan tarihi anlaşma, bölgede büyük yankı uyandırdı. Özellikle Kürt toplumuna yönelik maddeler, "Acaba Suriye'de bir Kürt devleti mi kuruluyor?" sorusunu gündeme taşıdı. Ancak detaylar dikkatle incelendiğinde, bu anlaşmanın bağımsız bir Kürt devleti değil, Kürtlerin Suriye içinde anayasal güvenceye kavuşturulduğu yeni bir dönem anlamına geldiği görülüyor.
Anlaşmanın ikinci maddesi, Kürt toplumunun Suriye’nin ayrılmaz bir parçası olarak tanınmasını ve anayasal haklarının garanti altına alınmasını öngörüyor. Bu, Kürtlerin bugüne kadar resmi olarak elde edemediği siyasal, kültürel ve yönetsel haklara kavuşması açısından çok önemli bir adım. Ancak bu durum, bağımsız bir devlet ilanı ya da ayrılık anlamına gelmiyor.
Kuzeydoğu Suriye’deki tüm sivil ve askeri kurumların devlet çatısı altında birleştirilmesi kararı da, yerel yönetimlerin merkezî otoriteyle uyumlu hale getirileceğini gösteriyor. Bu yönüyle anlaşma, Kürtlere geniş haklar tanırken, aynı zamanda ülkenin toprak bütünlüğünü ve üniter yapısını da açıkça vurguluyor.
Suriye yönetimi, bu adımı bir "ulusal birlik" projesi olarak tanımlarken, SDG yetkilileri de anlaşmayı Kürt halkının meşru haklarının tanındığı bir kazanım olarak nitelendiriyor. Taraflar, ayrılıkçı taleplerin açıkça reddedildiğini ve Suriye'nin bölünmezliği ilkesinde mutabık kalındığını belirtiyor.
Kısacası, bu gelişme Kürt halkı için tarihi bir dönüm noktası olabilir; ancak bu bir "Kürt devleti"nin ilanı değil, Kürtlerin Suriye içinde anayasal vatandaşlık ve temsil haklarına kavuştuğu yeni bir siyasi çerçevenin başlangıcıdır. Bölgedeki dengeler açısından da bu fark büyük önem taşıyor.
Uluslararası toplum da bu süreci dikkatle izliyor. Pek çok gözlemci, bu anlaşmanın doğru uygulanması halinde hem Kürtlerin yıllardır süren taleplerine cevap olacağını, hem de Suriye’de kalıcı barışın önünü açabileceğini düşünüyor. Ancak bu sürecin sahadaki uygulaması ve tarafların taahhütlerine ne kadar sadık kalacakları belirleyici olacak.
