2011 yılının sonunda, 29 yaşındaki Jaime Rogozinski bir rutinin içine düşmüştü. Günlerini Washington DC’deki Inter-Amerikan Kalkınma Bankası’nda penceresiz bir ofiste bilgisayar ekranının önünde geçiriyor, yöneticilerin kullandığı ekonomik istatistiklerin sınırı olmayan veri tabanlarının korunmasına yardımcı olan heyecan verici olmayan bir iş yapıyordu. İşten sonra trenle banliyödeki, dekore etme zahmetine katlanmadığı mülayim dairesine dönüyordu. Geceleri eve geldiğinde, genellikle yatak odasına yöneliyor ve orada başka bir bilgisayar ekranının önünde, sosyal medyada diğer insanların hayatlarına dair kırıntılar arasında gezinerek daha fazla saat geçiriyordu.
Emircan MERAL
Genel Yayın Yönetmeni
