2024 Türkiye’sinde asgari ücret, 22.104 lira olarak açıklandı. Kulağa büyük bir zafer gibi gelse de halkın gündelik yaşamındaki karşılığı çok daha karmaşık. Ekranlarda davullar çalarken, havai fişekler gökyüzünü aydınlatırken, milyonlarca insan “Bu parayla ne yer, ne içeriz?” sorusuna yanıt arıyor. Fakat mesele yalnızca asgari ücretin kendisi değil; bu rakam, bir hikayenin, bir dönemin ve bir zihniyetin yansıması.
Vergi Adaleti ve Sabit Gelirliler
Ahir ömrü boyunca onlarca iktidar görenler bilir ki, Türkiye’nin en büyük sınavlarından biri adil vergi politikalarıdır. Holdinglerin, iş adamlarının servetlerine dokunulmayan bir sistemde, faturayı yine sabit gelirliler ödüyor. “İş adamlarından vergi almak Allah’tan reva mıdır?” diye ironik bir soru sormak kaçınılmaz. Gelir dağılımındaki adaletsizlik, her dönem aynı aktörlerle sahnelenen bir trajedi.
Şam’ın Kapısında Hayaller ve Gerçekler
Gündem yalnızca içeride değil, dışarıda da hareketli. Bir yanda sınır ötesi operasyonlar, bir yanda yeniden inşa edilen bir Suriye hayali. Şam’a dikenli teller çekilecek, koyunlar otlayacak, sıcak paralar akacak. Peki, bu planların bedelini kim ödüyor? 22.104 lira ile yaşayan halk mı? Yoksa dönüp ülkelerine dahi bakmayan Suriyeliler mi? Sınır ötesi hayaller, içerideki gerçekleri daha görünür kılıyor.
Savaşın Gölgesinde Ekonomi
Savaş finanse etmek ucuz bir iş değil. Fakat ekonomik yük, halkın omuzlarında gitgide ağırlaşıyor. İşkembe çorbasının 300 lira olduğu bir ülkede, “sabır” telkini bir yere kadar etkili olabilir. Zira bir tas çorbanın maliyeti ile günlük yaşamın gerçekleri arasındaki uçurum giderek büyüyor. Halk, kendi yoksulluğunu alkışlatmakla meşgul edilse de gerçekler gizlenemiyor.
Bir Osmanlı Rüyası: Zaferler ve Davullar
Tarihsel zaferlerin gölgesinde yaşayan bir millet olarak, geçmişe duyulan özlem bugünün sorunlarını unutturmak için kullanılıyor. Fakat zafer masalları, marketteki etiketlerin acımasız gerçeğiyle çarpıştığında, halkın sabrı tükenmeye başlıyor. Şam’ı almak ya da PKK’yı temizlemek, kimseyi doyurmaz. Tarhana çorbasının paketi 400 lira olmuşsa, Halep şehrindeki şenlikler bir avuntu olmaktan öteye geçemez.
Sonuç: Bir Tas Çorba ve Büyük Masallar
22.104 lira ile bir hane nasıl döner? Bunun yanıtını vermek zor, zira mesele yalnızca rakamlardan ibaret değil. Milyonlarca insan, günlük yaşamın zorluklarıyla boğuşurken, ekranlarda zafer türküleri söyleniyor. Ancak bu türkülerin melodisi, boş tencerelerde yankılanıyor. Halep’in şenliği, Halep’te kalsın. Halkın gerçek gündemi; adalet, geçim ve onurlu bir yaşamdır. Davullar sustuğunda, bu gerçeklerle yüzleşmek kaçınılmazdır.
Nermin Seçkin